Երեխայի և հոր փոխհարաբերությունների հիմքը դրվում է հենց այն պահից, երբ դեռ երեխան գտնվում է մոր արգանդում: Հայտնի է, որ առանց տղամարդու աջակցության բավականին դժվար է կնոջ համար տանել հղիությունը: Սակայն հնարավոր է նաև, որ տղամարդը ճիշտ չընկալի կնոջ հոգեվիճակը և լինի փոքր-ինչ անտարբեր:
Սակայն խնդիրը լուծելի է: Հնարավոր է, որ տղամարդը պարզապես անտեղյակ է հղիության ընթացքում իր մասնակցության կարևորության մասին: Դրա համար անհրաժեշտ է պատմել նրան, թե ինչքան կարևոր է իր դերը երեխայի ճիշտ զարգացման գործում:
Բարեբախտաբար, այսօր արդեն շատանում է այն տղամարդկանց քանակը, ովքեր իրենց մասնակցությունն են ցուցաբերում դեռ չծնված երեխայի հետ կապի մեջ մտնելով: Եվ արդեն “հղի հայր” արտահայտությունը աստիճանաբար այլևս զարմանք չի առաջացնում հասարակության շրջանում:
Այժմ քննարկենք “հղի հայրերի” այն կատեգորիան, ովքեր ակտիվորեն ներգրավված են հղիության գործընթացում /ի տարբերություն այն կատեգորիայի, որտեղ հայրերն անտարբեր են կամ չեն համարում իրենց պարտքը հետաքրքրվել կնոջ հոգեվիճակով/:
Իմանալով, որ կինը հղի է` այս կատեգորիային պատկանող տղամարդը կնոջ հղիության 9 ամիսների ընթացքում իր ամբողջ ժամանակը նվիրում է կնոջը: Նա լավ է հասկանում, որ շատ շուտով իրենց կյանքում բուռն փոփոխություններ են լինելու և անհամբեր են սպասում դրան: Ցանկանալով դառնալ ապագայում լավ հայր` նույնիսկ փորձում են կտրվել իրենց ժամանցից, ընկերներից` մոռանալով իրենց սիրելի հոբբին կամ զվարճանքները:
Իհարկե, այս կատեգորիային պատկանող տղամարդկանց թվաքանակը բավականին սահմանափակ է:
Բժշկության ոլորտում կա մի հետաքրքիր տերմին, որը հայտնի է ` որպես կուվադի համախտանիշ: Պաշտոնապես կուվադի համախտանիշը ճանաչվել է` որպես հիվանդություն: Ըստ այս համախտանիշի, ամուսինը ֆիզիկապես ապրում է կնոջ հղիության ողջ ախտանշանները, օրինակ հնարավոր է, որ առավոտյան գլխապտույտ կամ սրտխառնոց ունենա, համերի և հոտերի հանդեպ սուր զգայունություն դրսևորի, նույնիսկ` հաճախակի փսխի: Ավելին, ծանր դեպքերում, սկսվում է ստամոքսի կամ աղիքային ցավեր, կույր աղիքի բորբոքում, մեջքի ցավեր, ատամնացավ:
Առավել հաճախ բոլոր վերը նշված ախտանիշներն ուղեկցվում են նաև հուզական անկայունությամբ: Ապագա հայրերը դառնում են գերզգայուն, ջղային, կամակոր և հաճախ տառապում են անքնությունից:
Այսպիսով, ինչպես կարելի է խուսափել այս ծայրահեղությունից?
Իհարկե, դժվար է տղամարդկանց հասկանալ, թե ինչ է զգում իրենց կինը հղիության ընթացքում: Ինչպես հայտնի է, կանանց հասկանալն առհասարակ դժվար է, իսկ հղի կնոջը` առավել ևս: Հետևաբար այս պարագայում մեծ դերակատարում պետք է ունենա հենց կինը: Նա չպետք է իր մեջ պարփակված լինի, չկենտրոնանա միայն իր վախերի, անհանգստությունների և մտահոգությունների վրա, և մյուս կողմից չպետք է ամբողջովին կենտրոնանա իր հղիության փաստի վրա` ուշադրությունից դուրս թողնելով ամուսնուն:
Մյուս կողմից, կինը հղիության ընթացքում կարիք ունի ամուսնու հատուկ վերաբերմունքին. հատկապես այս ամիսներին կնոջն անհրաժեշտ է տասն անգամ ավելի մեծ ուշադրություն և քնքշություն, հոգատարություն և համբերատարություն, քան սովորաբար: Ամենաարժեքավոր բանը, որ տղամարդը կարող է անել իր կնոջ համար, օգնելն է նրան առավելագույնս հանգիստ և խաղաղ պայմաններում անցկացնելու հղիության ամիսները:
Որպեսզի ավելի լավ հասկանա, թե ինչ գործընթացներ են տեղի ունենում կնոջ հղիության ընթացքում, տղամարդը պետք է առաջին հերթին ստանա տեղեկատվություն այն մասին, թե ինչպես է երեխան զարգանում արգանդում, ինչ է տեղի ունենում մոր օրգանիզմում յուրաքանչյուր ամիս և այլ մանրամասներ:
Անհրաժեշտ է նաև երեխայի հետ խոսել հղիության ընթացքում, օրինակ` ձեռքով հպվել հղի կնոջ փորիկին և շփվել երեխայի հետ` նրա հետ խոսելով, կատակելով: Բազմաթիվ կանայք նշում են, որ երեխան միանգամից արձագանքում է նման դեպքերում` կարծես ցույց տալով, որ ճանաչել է հորը. չէ որ երեխան ամեն ինչ զգում է դեռևս մոր ագանդում և իրեն անվտանգ ու լիարժեք զգում երկու ծնողների ներկայությամբ:
Համաձայն բնության օրենքների, միայն կնոջ կոչումն է երեխա ծննդաբերել, բայց ներդաշնակ ամուսինների դեպքում հայրը ևս ակտիվորեն ներգրավված է այս գործընթացում, այդ են վկայում այնպիսի արտահայտություններ, ինչպիսիք են «Մենք հղի ենք» կամ «Մենք շուտով երեխա ենք ունենալու» և այլն: