Հայրություն

Read Full Post »

Папа и сын – мама с днем рождения!

Read Full Post »

Ազդեցիկ տեսանյութ…հայրեր….

Read Full Post »

Դասընթացներ հղի կանանց համար

Տվեք ինձ ուսյալ մայրեր և ես ձեզ կտամ հզոր հայրենիք:
Նժդեհ

ՀԱՅ ԺՈՂՈՎՐԴԱՎԱՐԱԿԱՆ ՖՈՐՈՒՄԸ կազմակերպում է ԱՆՎՃԱՐ դասընթացների շարք` նվիրված ծնողավարման հմտությունների զարգացմանը և հղիության, ապագա երեխայի և մայրության նկատմամբ դրական վերաբերմունքի ձևավորմանը:
Կենտրոնը կիրականացնի հղի կանանց համար անհատական խորհրդատվություն /ըստ անհրաժեշտության նաև թերապիա/, խմբային ուսուցման միջոցով կբարձրացնի հղի կանանց իրազեկվածությունը, կզարգացնի ապագա մայրերի երեխայի խնամքի իրականացման և հարաբերությունների կառուցման կարողություններն ու հմտությունները, կուսուցանի ներընտանեկան հարաբերությունների կոնֆլիկտների կանխարգելման և հաղթահարման եղանակները, կձևավորվեն նաև ինքնօգնող խմբեր: 
Խմբի կազմը՝ Յուրաքանչյուր խումբ կներառի տասնհինգ/կամ քսան հղի կին:
Հանդիպումների քանակը՝ Յուրաքանչյուր խմբի համար նախատեսվում է ութ-տասը հանդիպում:
Հանդիպումների հաճախականությունը՝ Հանդիպումները տեղի կունենան շաբաթական երկու անգամ հաճախականությամբ:

Մասնագիտական խումբը՝ ծրագրի ղեկավար, համակարգող, սոցիալական աշխատող, գինեկոլոգ, մանկաբույժ. իրավաբան, մյուս մասնագետները կհրավիրվեն ըստ անհրաժեշտության:
Մանրամասների համար գրել Lianmkrtchyan@yahoo.com էլ. հասցեին:

Read Full Post »

Լուսանկարների հավաքագրում հայրության բլոգի համար

Հարգելի’ ընկերներ,
արդեն 1 տարուց ավելի է, ինչ գործում է հայրության բլոգը` https://hayrutyun.wordpress.com/, որը նվիրված է հայրության թեմայի քննարկմանը:

Բլորգում կարող եք գտնել բազմաթիվ հոդվածներ և լուսանկարներ, որտեղ ներկայացած լուսանկարները վերցված են ինտերնետից:

Այժմ փորձ է արվում բոլոր այդ լուսանկարները փոխարինել տեղական լուսանկարներով, որոնց հերոսները կլինեն հայ փոքրիկներ և հայրեր:

Այսպիսով, եթե ունեք այդպիսիք և դեմ չեք, եթե դրանք տեղադրվեն բլոգում, ապա խնդրում ենք այդ լուսանկարներն ուղարկել hayrutyanblog@yahoo.com էլեկտրոնային հասցեին:

Շնորհակալություն

Read Full Post »

Ծնողի վերաբերմունքը երեխային. 15 խորհուրդ

1. Պարգևատրե՛ք երեխաներին.  եթե երեխան  որևէ լավ բան է արել, գովե՛ք կամ առավելություններ տվե՛ք նրան: Շեշտադրե՛ք հատկապես նրանց կողմից արված լավ բաները, այլ ոչ թե վատը:       

2. Լուրջ վերաբերվե՛ք նրանց գաղափարներին, էմոցիաներին ու զգացմունքներին: Մի՛ թերագնահատեք` նրանց ասելով «Դուք կհասունանաք դեռ», «Այդքան էլ վատ չի, որքան դու ես կարծում»:   

3. Հստակ կանոններ և սահմանափակումներ սահմանե՛ք և հետևե՛ք դրանց: Բայց նաև  ազատություն տվե՛ք այդ սահմանափակումների հետ մեկտեղ: 

4.Լավ օրինակ ծառայե՛ք:  Ցույց տվե՛ք, որ դուք լավ եք զգում Ձեզ: Միևնույն ժամանակ ցույց տվե՛ք, որ դուք սովորում եք իրենցից և դուք էլ կարող եք սխալվել: 

5. Սովորեցրե՛ք երեխաներին` ինչպես վարվել գումարի և ժամանակի հետ: Օգնե՛ք նրանց խելացիորեն ծախսել ժամանակը և զգուշորեն կառավարել իրենց բյուջեն: 

6.Պատճառաբանված սպասելիքներ ունեցե՛ք Ձեր երեխաներից: Օգնե՛ք նրանց իրենց համար մշակել իրականանալի նպատակներ: 

7. Սովորեցրե՛ք Ձեր երեխաներին զինվել համբերությամբ տարբեր արժեքներ և նորմեր ունեցող  երեխաների հանդեպ:  Մատնանշե՛ք մարդկանց ուժեղ կողմերը:  

8. Թույլ տվե՛ք, որ պատասխանատվություն կրեն իրենց արած քայլերի համար: Նրանք իրենց օգտակար և արժևորված կզգան:

9. Եղե՛ք հասանելի. աջակցե՛ք, երբ նրանք ունեն  դրա կարիքը: 

10. Ցույց տվե՛ք, որ այն, ինչ նրանք անում են, շատ կարևոր է Ձեզ համար: Խոսե՛ք նրանց հետ իրենց հետաքրքրությունների և գործողությունների մասին: Մասնակցե՛ք դպրոցում նրանց կողմից պատրաստված խաղերին, ներկայացումներին, երեկոներին և  այլն: 

11.Արտահայտե՛ք Ձեր արժեքները, բայց միևնույն ժամանակ  պնդեք հետևյալը. «արա սա…»  կամ «ես ուզում եմ, որ դու սա անես…»: Նկարագրե՛ք  Ձեր արժեքները,  այն որոշումները որ դուք կայացնում եք` ունենալով  որոշակի հավատք և պատճառներ Ձեր զգացմունքներից զատ:  

12. Ժամանակ անցկացրե՛ք միասին: Իրականացրե՛ք միասին որոշակի գործողություններ: 

13. Քննարկե՛ք խնդիրները` առանց մեղադրելու նրանց  կամ  երեխայի բնավորության վերաբերյալ մեկնաբանություններ անելու:   

 14. Օգտագործե՛ք այնպիսի արտահայտություններ, ինչպիսիք են` «Շնորհակալություն քո օգնության համար», «Հրաշալի գաղափար էր»: Այսպիսի արտահայտությունները  կբարձրացնեն  նրանց ինքնահարգանքը:  Խուսափե՛ք այնպիսի արտահատություններից, որոնք  կվիրավորեն նրանց  ինքնասիրությունը «Ինչու՞ ես դու այդքան հիմար», «Քանի՞ անգամ դեռ ես պիտի քեզ ասեմ» և այլն:

15.Ցույց տվե՛ք, թե որքան մտահոգված եք իր համար:  Գրկե՛ք նրան: Ասացե՛ք, որ նա յուրահատուկ է, և դուք սիրում եք նրան:  

  

Read Full Post »

Հանուն մյուսների զոհել միակ որդուն…

Դիտե’ք…առանց մեկնաբանությունների…

Read Full Post »

Երբ դեկրետ է վերցնում հայրը. առավելություններն ու թերությունները

Ամբողջ աշխարհում արդեն ընդունված է, որ հայրերը ևս կարող են դեկրետ վերցնել և խնամել երեխային, մինչդեռ Հայաստանում նմանատիպ փորձի մասին դեռևս չենք կարող խոսել: Նախորդ հոդվածում արդեն անդրադարձել ենք նրան, թե ինչ է իրենից ներկայացնում հայրական դեկրետը, իսկ այժմ քննարկենք դրա առավելություններն ու թերությունները:

Առավելությունները.

Ֆինանսական.

• Եթե մոր աշխատավարձը զգալիորեն բարձր է հոր աշխատավարձից, ապա ճիշտ կլինի, որ դեկրետի գնա հայրը. սա շատ լավ տարբերակ է՝ տնտեսելու ընտանեկան բյուջեն,
• Եթե հոր հմտություններն ու կարողությունները թույլ են տալիս նրան աշխատել տանը՝ առանց աշխատանքային գրասենյակ գնալու, ապա հայրական դեկրետը դառնում է թե՛ հաճելի, թե՛ օգտակար: Իսկ տնային զբաղմունքների շարքում կարող են լինել հետևյալ զբաղմունքները՝ կատարել թարգմանություններ, գրել հոդվածներ, իրականացնել մասնավոր պարապմունքներ, զբաղվել դիզայներական աշխատանքով և այլն:

Ընտանեկան.

• Ինչպես նշում են հոգեբանները, երեխայի ծննդից հետո ընտանիքում փոխհարաբերությունները փոխվում են դեպի լավը. նույնիսկ եթե մինչ երեխայի ծնունդը, ամուսնական փոխհարաբերությունները զգայուն և ամուր են, միևնույնն է՝ երեխայի ծննդից հետո ամենաառաջնայինը համարվում է երեխան, որն էլ ավելի է ջերմացնում փոխհարաբերություններն ամուսինների միջև: Այս դեպքում ամուսինը պատրաստակամություն կարող է հայտնել կիսելու կնոջ հոգսերը, որը կարող է արտահայտվել դեկրետ վերցնելու տեսքով:
• Դաստիարակելով և անձամբ խնամելով երեխային՝ հայրը աճում է նաև հոգեպես շատ ավելի արագ, քան ցանկացած այլ պարագայում:
• Հոր մոտ ստեղծվում է հիանալի հնարավորություն՝ կապ ստեղծելու երեխայի հետ ծնված պահից սկսած, ինչպես նաև՝ ուղղակի մասնակցություն ցուցաբերել նրա անհատականության կերտման գործընթացում:
• Հայրերը, ովքեր զբաղվում են երեխայի անմիջական խնամքով, խանդով չեն վերաբերվում այն փաստին, որ ժամանակ չունեն երեխաներով զբաղվելու, այլ կենտրոնանում են այն բանի վրա, որ լինեն ԼԱՎԱԳՈՒՅՆ ՀՈՐ ԿԵՐՊԱՐԸ երեխայի համար:

Երեխաների համար

• Երբ հայրը դեկրետ է վերցնում, երեխաների դաստիարակությամբ երկու ծնողներն են զբաղվում, մինչդեռ հակառակ պարագայում երեխաների հիմնական խնամքը հոգում են մայրերը: Երբ հայրը ավելի շատ ժամանակ է տրամադրում երեխային, հավանականությունը մեծանում է, որ երեխան հետաքրքրությամբ և բազմակողմանիորեն կուսումնասիրի աշխարհը:

Տե՛ս  նաև`           https://hayrutyun.wordpress.com/2011/11/24/%D5%B0%D5%A1%D5%B5%D6%80%D5%A5%D6%80%D5%AB-%D5%AE%D5%B6%D5%B8%D5%B2%D5%A1%D5%BE%D5%A1%D6%80%D5%B8%D6%82%D5%A9%D5%B5%D5%A1%D5%B6-%D5%BE%D5%A5%D6%80%D5%A1%D5%A2%D5%A5%D6%80%D5%B5%D5%A1%D5%AC-%D5%A1

Թերությունները
Հայրերի համար.

• Եթե հոր տնային աշխատանքն այնպիսին է, որը պահանջում է մտքերի մշտական կենտրոնացում, ապա դեկրետ վերցնելուց առաջ լավ կլինի երկար մտածել, քանի որ երեխայի խնամքը ազատ ժամանակ գրեթե չի թողնում, ավելին՝ երեխան պահանջում է բացարձակ կենտրոնացում իր վրա:
• Հավանականություն կա կորցնելու մասնագիտական հմտությունները. մոտ 6 ամիս շարունակ երեխայի խնամքով զբաղվելը հնարավոր է ամբողջովին հորը կտրի իր աշխատանքային ոլորտից: Այս կետը նաև ակտուալ է կանանց դեպքում:
• Երբ հայրը դեկրետ է վերցնում, հնարավորությունը մեծանում է /հատկապես՝ Հայաստանի պայմաններում/, որ հասարակության աչքում նա կդառնա մեկը, ով ՛՛քայլում է կնոջ կրունկների տակ՛՛ կամ այլ կերպ ասած՝ подкаблучник է: Հայաստանում հատկապես ավելի խորքային են գենդերային կարծրատիպերը. երեխայի խնամքով զբաղվում է մայրը, իսկ հայրը պետք է աշխատի և գումար վաստակի: Այնպես որ, դեկրետ վերցնելուց առաջ երկար մտածեք. քննարկեք առավելություններն ու թերությունները, հաշվի առեք նաև հասարակության դիրքորոշումը:

 

Read Full Post »

Երբ դեկրետ է վերցնում հայրը…

Թեեւ Հայաստանում երեխայի խնամքի համար, ըստ օրենքի, արձակուրդ կարող է վերցնել ինչպես մայրը, այնպես էլ հայրը, բայց մեզանում նման դեպքեր գրեթե չեն գրանցվում: Պետք է նշել, որ երեխայի խնամքի համար տրվող արձակուրդն ընդգրկում է 140 օր, ընդ որում` 70 օրը երեխայի ծննդից առաջ, 70 օրը` ծննդից հետո:

Ինչպես նշում է ԱԺ պատգամավոր Հակոբ Հակոբյանը,  նախածննդյան արձակուրդը բնականաբար մորն է հասնում, իսկ հետծննդյանը նրան, ով խնամում է երեխային: Երկուսը միաժամանակ չեն կարող գնալ արձակուրդ՝ կա՛մ մայրը պետք է գնա, կա՛մ հայրը: Հայրը կարող է արձակուրդ գնալ երեխայի ծնվելուց հետո` մինչեւ նրա երկու տարեկան դառնալը: Մինչև երեխայի 2 տարեկան դառնալը երեխայի խնամքի համար աշխատատեղից ծնողին տալիս են արձակուրդ եւ ամսեկան 18 հազար դրամ գումար: ԱԺ պատգամավորի խոսքով` այդ արձակուրդը կարող է ավելանալ` կախված, թե ինչպես է անցնում ծննդաբերությունը, քանի երեխա կա ընտանիքում եւ այլ հանգամանքներից:

Ըստ Հակոբ Հակոբյանի, հայրերի կողմից երեխային խնամելու համար արձակուրդի դեպքեր չեն գրանցվում, բայց եթե անգամ նման հազվադեպ դեպքեր գրանցվեն էլ, ապա հնարավոր չէ դա իմանալ, քանի որ չկա համապատասխան վիճակագրություն:

Նշենք, որ երեխային խնամելու համար հայրերին արձակուրդ հատկացնելու պրակտիկան ի հայտ է եկել Շվեդիայում 1974թ: Դրանք համարվում են այն ամիսները, երբ հայրն է զբաղվում երեխայի խնամքով: Այժմ ծնողներից յուրաքանչյուրը պետք է արձակուրդում լինի առնվազն երկու ամիս: Կարող է լինել նաեւ ավելի շատ, բայց յուրաքանչյուրը պետք է երեխային նվիրի իր ողջ ժամանակը հենց երկու ամիս:

Եթե ընտանիքի հայրը չի ցանկանում ստանձնել երեխայի խնամքը, ապա այդ երկու ամիսների ընթացքում ընտանիքը չի ստանում սուբսիդիա: Միջին հաշվով` շվեդացի հայրը երեխայի խնամքի համար արձակուրդում գտնվում է չորս ամիս, Մեծ Բրիտանիայում հայրը կարող է արձակուրդ վերցնել կես տարով, իսկ Իռլանդիայում երեխայի խնամքի համար արձակուրդը բաժանվում է այսպես. երեք ամիս յուրաքանչյուր ծնողին եւ եւս երեք ամիս` ըստ ընտրության: Գերմանիայում 14 ամսանոց վճարովի արձակուրդից  երկուսի համար վճարում են հորը:

Աղբյուրը՝ http://www.news.am

Read Full Post »

Տղամարդկանց համաշխարհային օրը

Read Full Post »

Օգնենք Մանեին

Հարգելի՛ ընկերներ, բարեկամներ,
11 տարեկան Մանե Միհրանյանի բուժման նպատակով իրականացնում ենք դրամահավաք և ակնկալում սրտացավ մարդկանց աջակցությունը:
13.06.2011թ-ին կերակրափողի ախալազիա ախտորոշմամբ Մանեն տեղափոխվել է կլինիկա, և վիճակը գնահատվել է միջին ծանրության: Այնուհետև նշանակվել է վիրահատություն, որին ընդհանուր անզգայացման տակ նախորդել է բալոնային բիլոտացիա՝ 4 անգամ:
Մանեն ունի կլլման ակտի դժվարություններ, չի կարողանում մարսել, որի հետևանքով սննդազրկվում է և հյուծվում:
Հայաստանի պայմաններում երեխան չի կարող բուժման կուրս անցնել: Մանեի ծնողները կապվել են Մոսկվայի կլինիկաներից մեկի հետ (Детская городская клиническая больница № 13 им. Н.Ф. Филатова), որի բժիշկ-պրոֆեսոր Ա. Ռազումովսկին հանձն է առել իրականացնել վիրահատությունը և երաշխավորում է, որ երեխայի առողջական խնդիրները այդպիսով լուծում կստանան:
Վիրահատության եւ հետագա դեղամիջոցների համար անհրաժեշտ գումարը կազմում է մոտ 7000 դոլլար, որից ծնողները կարողացել են հայթայթել ընդամենը 2000 դոլլարը:
Հարգելի՛ բարեկամներ, հայցում ենք բոլորիդ աջակցությունը: Յուրաքանչյուրիս փոքրիկ աջակցությունը կնպաստի Մանեի առողջական խնդիրների լուծմանը և երեխային վայել մանկություն ունենալը:

Հաշվեհամարը՝ 16007049340100 ՎՏԲ բանկ

Հարցերի դեպքում կարող եք զանգահարել Արսենին /Մանեի հայրը/՝
093 85 66 67

Read Full Post »

Ինչպիսի՞ն պետք է լինի հայրը

Ընտանիքին և մասնավորապես` ծնողավարությանն առնչվող հետազոտություններն ավանդականորեն կենտրոնացել են մայրերի վրա, իսկ հայրերին ուղղված ուսումնասիրություններ իրականացվում են միայն վերջին երեք տասնամյակներում:

1990-ականներին ԱՄՆ-ում «Հայրության նախաձեռնություն» կազմակերպության շնորհիվ հայրության թեման հայտնվեց քաղաքական կիզակետում և հետագայում լայնորեն ճանաչում գտավ: Չնայած գնալով սկսեցին շատանալ հայրությանն ուղղված ուսումնասիրություններն ու հետազոտությունները, այնուամենայնիվ հակառակ պնդումները ևս առկա էին, ըստ որի` հարկ չկա հայրերին քննարկել ծնողավարության համատեքստում:

Այսպիսով, արդեն աշխարհում տենդենց է նկատվում ուսումնասիրել հայրության առանձնահատկությունները, աշխատել հայրերի հետ` ծնողավարական հմտությունները զարգացնելու համար: Մինչդեռ Հայաստանում պատկերն այլ է. քայլեր նկատվում են մայրերի հետ աշխատանք տանելու առումով, իսկ հայրության մասին խոսակցություններ առհասարակ չկան:  Ոչ մի կազմակերպություն, կենտրոն, ծրագիր կամ նախաձեռնություն չկա, որը նվիրված կլինի հայրության թեմային, իսկ մայրերին, մայրությանը, հղիությանը նվիրված տարբեր դասընթացներ են կազմակերպվում, տարվում անհատական խորհրդատվություններ բազմաթիվ այնպիսի կենտրոններում, կազմակերպություններում, ինչպիսիք են` Մոր և մանկան առողջության պահպանման գիտահետազոտական կենտրոնը, Կանանց իրավունքների կենտրոնը, Կանանց ռեսուրսային կենտրոնը, Հայաստանի մայրության ֆոնդը, Հայաստանի մայրության կենտրոնը, «Մայրություն»  հասարակական կազմակերպությունը, Մոր և Մանկան խորհրդատվական կենտրոնը,  և այլն: Բացի նշվածներից, գործում են նաև մի շարք ինտերնետային կայքեր, որոնք ևս կենտրոնանում են բացառապես մոր դերի, մայրության առանձնահատկությունների, մոր ծնողավարության անհրաժեշտության վրա:

 Այսպիսով, Հայաստանում բացակայում է նույնիսկ եզակի մի կառույց, որը կզբաղվի հայրերի ծնողավարության, դրա անհրաժեշտության, առանձնահատկությունների, հայրերից պահանջվող հմտությունների մասին, և անհրաժեշտություն է առաջանում ուսումնասիրել Հայաստանում հայրերի ծնողավարության առանձնահատկությունները, դրանց ընկալումը հասարակության կողմից:

Եկե’ք պարզենք, թե ըստ հայերի, ով է հայրը և ինչպիսի՞ն պետք է նա լինի:

Հ.Գ. Իսկ դուք ի՞նչ կարծիք ունեք:

Read Full Post »

Հայր-դուստր դուետ

Read Full Post »

“Հոր գործոնը” կնոջ կյանքում

Երեխա ժամանակ քո և հայրիկիդ հարաբերությունները հետագայում կարող են անդրադառնալ և՛ ընկերոջդ, և՛ ղեկավարներիդ հետ հարաբերությունների վրա: Մի քանի ապշեցուցիչ բացահայտում՝ այդ մասին:

Դեռահասության շրջանում հոր և դստեր հարաբերությունները հասուն կյանքում մեծ ազդեցություն են ունենում վերջինիս վրա: «Դա արտացոլվում է սիրած էակի ընտրության, ղեկավարների հետ շփման մեջ, ինչպես նաև՝ սեփական անձին վերաբերվելու հարցում»,- բացատրում է Փեգի Դրեքսելը՝ «Մեր հայրերը և մենք ինքներս» գրքի հեղինակը, ով տարիներ շարունակ այս թեմայով հարցազրույցներ է ունեցել տարբեր կանանց հետ:

«Ի վերջո,- ասում է նա,- հայրդ քո ճանաչած այն քիչ մարդկանցից է, ով կյանքիդ առաջին իսկ օրվանից քո կողքին է եղել և մեծ ազդեցություն է ունեցել քո որոշումների վրա: Բացի այդ, նա քո ճանաչած առաջին տղամարդն է և հենց նա է ձևավորել տղամարդու մասին քո պատկերացումները: Փորձենք ճանաչել մեր հայրերին և վերջապես` մեզ:

Երես տվող

Սա հայրերի այն տեսակն է, ով ամեն ինչին «այո» է ասում`պաղպաղակ՝ ընթրիքին, անթիվ-անհամար երեկույթներ, միանգամից մի քանի զույգ կոշիկ: Ու երբեք չի բարկանում, նույնիսկ եթե ջարդուփշուր անես ընտանեկան ավտոմեքենան: Նման վերաբերմունքի արդյունքում քեզ մոտ, բնականաբար, ձևավորվում է հետևյալ մտածելակերպը. դու արժանի ես կյանքում ունենալ ամեն ինչ, և քո կողքին պետք է լինի այնպիսի տղամարդ, ով քեզ կդասի առաջին տեղում:

«Հայրիկի փոքրիկ աղջիկները մեծանում են` դաստիարակվելով, որ տղամարդիկ պետք է հոգատար ու պաշտպանող լինեն»,- բացատրում է Դրեքսելը: Հետագայում դու, տղաներից ակնկալելով միայն լավ վերաբերմունք և չհանդուրժելով ոչ մի վրիպում, հնարավոր է՝ երբեմն չափդ անցնես։ Ասենք` որոշում ես փորձել, թե որքան նա կդիմանա և ակնկալում ես, որ քո վարքին ի պատասխան նա իրեն կպահի այնպես, ասես ոչինչ էլ չի պատահել: Հակառակ պարագայում պատրաստ ես վերջին վայրկյանին չեղյալ համարել ձեր բոլոր համատեղ ծրագրերը: Նույն վերաբերմունքն արտահայտվում է ղեկավարության հետ շփման ժամանակ:

Եվ որովհետև ամեն ինչ ստացել ես մանկական կամակորությամբ, ընդունակ ես անգիտակցորեն անել նույնիսկ այն, ինչ թույլատրված չէ: Ասենք՝ կարող ես ուշանալ աշխատանքից` հույսդ դնելով ներողություն հայցող հայացքիդ վրա, կամ ականջի հետև գցել նկատողությունն այն պարագայում, երբ տնօրենդ վաղուց արդեն գոհ չէ աշխատանքիցդ:

Կոպիտ սիրող

Սա հայրերի այն տեսակն է, ով հպարտանում է քեզանով… ու անմիջապես էլ նկատողություն անում, երբ զգում է, որ ինչ-որ հարցում կատարյալ լինելու համար թերանում ես: Դա կարող է լինել ցածր առաջադիմությունը կամ ոչ պարտաճանաչ վարքագիծը:

«Նման հայրիկներն իրենց աղջիկներին չեն վերաբերվում որպես փխրուն ծաղիկների, ավելին՝ նրանք կարծում են, որ քննադատությունն ուժեղացնում է աղջկան»,- ասում են հոգեբանները: Նման միջավայրում մեծանալով` ավելի ուժեղ, հիմնավորված քայլեր կատարող և դժվարություններից չերկնչող անձնավորություն ես դառնում: Բայց եթե դաստիարակվել ես մշտապես ավելիին ձգտելու ոգով, դա էլ իր հերթին կարող է հարաբերություններում լարվածության հանգեցնել:

Նման մոտեցումը կարող է քեզ նաև քննադատության նկատմամբ առավել զգայուն դարձնել, նույնիսկ եթե դա բարյացակամ ընկերոջ կամ ամուսնու կողմից արված մեղմ կատակ է:

Մի կողմ քաշված

Սա հայրերի այն տեսակն է, որ, հնարավոր է, աշխատում է մինչև ուշ գիշեր և տեսնում է քեզ շաբաթվա մեջ ընդամենը մի քանի ժամ: Հարցնում է, թե ինչպես ես օրդ անցկացրել, բայց երբեք չի հիշում ընկերներիդ կամ ուսուցիչներիդ անունները:
«Հաճախ է պատահում, երբ հայրերը մի կողմ են քաշվում, հենց որ իրենց աղջիկները հաղթահարում են դեռահասությունը, քանի որ չգիտեն` այդ տարիքում ինչպես կարելի է շփվել նրանց հետ»,- բացատրում է հոգեբան Նիելսենը:

Հնարավոր է, ասենք, հայրդ արձագանքել է միայն այն ժամանակ, երբ որևէ կարևոր քայլ ես կատարել, օրինակ՝ ընդունվել ես ինստիտուտ կամ ինչ-որ հանդուգն բան ես արել (ժամադրվել ես «վատ» տղայի հետ): Ըստ «Սահմանային հարցեր» գրքի հեղինակ Ջեյն Ադամսի՝ միաժամանակ «ներկա և բացակա» վերաբերմունքն ուշադրության կենտրոնում լինելու ցանկություն է ձևավորում:

Այդ ցանկությունը փարատելու համար, օրինակ, երեկույթի ես ներկայանում շքեղ հագուստով, միավորներ շահելու համար աշխատանքի վայրում հավելյալ ժամանակ ու ջանք ես ներդնում կամ ընդգծված սեթևեթում ես, երբ շատ տղամարդկանցով ես շրջապատված: Սակայն նման պահվածքը կարող է արհեստական տպավորություն թողնել ընկերներիդ, տղաների և նույնիսկ ինքդ քեզ վրա: «Անհրաժեշտ է, որ մի փոքր փոխես ընդգծված պահվածքդ: Եվ բոլորովին էլ պարտադիր չէ «բացառիկ» լինել, որ մարդիկ քեզ սիրեն»,- ասում է Ադամսը:

Հայրիկ

«Սա այն տղամարդն է, որով միշտ հպարտացել ես: Այս հայրերը տարբերություն չեն դնում որդու և դստեր միջև,- բացատրում է Դրեքսլերը: – Նման վերաբերմունքը ենթադրում է, որ նա այնպես է քեզ դաստիարակել, որ կարող էիր նրա ընկերների հետ գնալ ֆուտբոլ դիտելու, օգնել նրան տան վերանորոգման աշխատանքներում կամ ներգրավվել բացառապես տղամարդկային գործերում»:

Արդյունքում՝ առանց կաշկանդվելու կարող ես աշխատել մի միջավայրում, որտեղ գերակշռողը տղամարդիկ են, տղամարդ տնօրենների հետ կարող ես հեշտությամբ լեզու գտնել: Սակայն քո այն տեսակետը, թե սեռերի միջև տարբերությունն այնքան էլ էական չէ, կարող է վնասակար լինել սիրային հարցերում: Օրինակ՝ հազիվ թե քեզ դուր գա կատարել քո զուգընկերոջ հրահանգները, երբ սիրում եք միմյանց, կամ՝ հենց առօրյայում:

Մեկ այլ հետևանք. քանի որ հայրդ վերացրել է բոլոր սահմանները, դու նույնպես փորձում ես շրջանցել դրանք: Կարող է խիստ անձնական թեման սովորական քննարկման առարկա դարձնես, ինչը դեռևս քեզ ոչ այնքան մտերիմ տղամարդու համար անսպասելի ու անհարմար կարող է լինել:

Բացակա կամ սրիկա

«Եթե նույնիսկ ողջ մանկությունդ անցկացրել ես առանց հոր, ու ընտանեկան նկարում նա միշտ բացակայել է, դու ամեն դեպքում քեզ համար ստեղծել ես նրա կերպարը»,- ասում է Դրեքսլերը:

«Զարմանալի է, որ կանայք, որոնք երբեք չեն տեսել իրենց հորը, միշտ նրան պատկերացնում են որպես իդեալական կերպար, մեկը, ով կհասկանար կամ երբեք չէր հանդիմանի իրենց»,- շարունակում է հոգեբանը: Այս երևակայությունը օգնում է քեզ շատ հարցերում, երբ դեռ մանուկ ես:

Սակայն երևույթն այլ կերպ է դրսևորվում տղամարդկանց հետ հարաբերություններում` արդեն որպես հասուն մարդ: Կարող ես հեշտությամբ հուսահատվել, երբ, ասենք, ընկերդ մատնանշի որոշ թերություններ, կամ երբ տնօրենդ նկատողություն անի: Այս ամենի պատճառն այն է, որ չեն արդարանում տղամարդկանց վերաբերյալ ունեցած քո բոլոր սպասելիքները:

Մյուս կողմից, եթե հայրդ լքել է ընտանիքը կամ իսկական հարբեցող է եղել, հնարավոր է քեզ մոտ ձևավորվի կարծիք, թե բոլոր տղամարդիկ ի վերջո հիասթափեցնելու են քեզ կամ հեռանալու են: Արդյունքում՝ գործում ես ոչ լիարժեք…կամ անարդյունավետ, փչացնում ես հարաբերությունները` քեզ «ապահովագրելով» սայթաքումներից:

Բոլոր դեպքերում, հորդ ճանաչելու համար լավ կլիներ զրուցեիր մայրիկիդ կամ մյուս հարազատներիդ հետ: «Ինչքան շատ որոշակիացնես նրա կերպարը, այնքան ավելի հեշտ կլինի քեզ համար մի կողմ դնել նրա մասին կանխակալ պատկերացումները, որոնք անմիջականորեն արտացոլվում են քո սիրային հարաբերություններում»,- խորհուրդ է տալիս Նիելսենը:

Երեք բան, որ պետք է անել հայրիկի հետ միասին

«Հայրերն ու դուստրերը կարող են անել այնպես, որ մշտապես մնան երեխա-չափահաս հարաբերությունների համատեքստում»,- ասում է Լինդա Նիելսենն ու հավելում, որ այս կերպ ավելի լավ կճանաչեք միմյանց՝ որպես հասուն մարդիկ, ու էլ ավելի կմտերմանաք:

1. Հրավիրիր նրան գրասենյակ: Հանդիպելով գործընկերներիդ ու տնօրենիդ՝ նա իրեն հպարտ կզգա, որ այդքան կազմակերպված ու բանիմաց աղջիկ է դաստիարակել: Հետո միասին գնացեք ճաշելու: Զրուցիր նրա հետ իր աշխատանքային փորձից:

2. Միասին գնացեք գարեջուր խմելու: Այդպիսի միջավայրում նրա համար քեզ հետ անկեղծանալն ավելի հեշտ կլինի: Խնդրիր, որ պատմի իր կյանքից որևէ արկած, որն ունեցել է մինչև մայրիկիդ հանդիպելը:

3. Զրուցիր հորդ հետ հեռախոսով: Զանգահարիր նրան պարզապես զրուցելու նպատակով: Վերջ տուր միայն ռացիոնալ (ասենք՝ գումարային) թեմաներից խոսելու սովորությանը: Պարզապես շոշափիր անձնական հարցեր և խնդիրներ:

Աղբյուր՝ http://www.cosmo.am/am/love-sex/you/6595ML3RQYUO78GP

Read Full Post »

Հայրերի ծնողավարության վերաբերյալ անցկացված հետազոտություններ 2

Read Full Post »